Oooof! Bir daha böyle duygusal deprem yaşatan şarkı
dinlersem, sonra da bloğuma yazmaya karar verirsem diye ekranıma bir
hatırlatıcı yerleştireyim bari. Bütün düşüncem felç oldu, kelimeler saklandı,
bebişi uyuturken zihnimde toparlanan ifadeler
-siz ekiyle çekimlendi. Tek yapabildiğim şey resim ekleyebilmek oldu. Şükür
onu yapabildiğime. Yaşar ve Yıldız Usmanova nın düetinden bahsediyorum,
akıllara zarar. Şöyle neşeli birşeyler bulmalı, olmuyor, kaç gündür Teoman
geliyor aklıma, yağmurlu havalar ve İstanbul’da sonbahar.. Kurt puslu havayı sever diyor eşim, seviyorum
evet, yağmurun sesini, rüzgarın hissini, uçuşan etek, üşüyen ayak, çaydaki
duman, Efe’nin hediye ettiği kurumuş yapraklar, sözün özü, işte havlular….
daha önce yayınlamış mıydım ben bu resimleri? şarkı iyi çarpmış beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder