Evde bir
koşuşturmacadır aldı başını gitti, hatta benim başımı da aldı yanına, doldurdu
zihnimi, elimi, günümü.. Evde daha
sıkılamadım bir türlü, hatta sıkılacak zamanı bulamadım hala. Daha cetvelle 65
santimi anca gösteren yeni yetme Çınar bebek bir yandan, bitmez tükenmez
deneyleri ve bilimsel cümleleriyle ne kadar büyüdüğünü göstermesine rağmen her
sabah bebekcilik adını verdiğini evciliği oynadığımız Efe oğlan bir yandan(
burda diğer yandan diyemiyorum çünkü yanlar o kadar çok ki, ikiyle bitmez.) akşam
eve geldiğinde günün 4 te 3 ü bitmiş olmasına rağmen bana evin temizlikçisi,
çaycısı, garsonu gibi daranıp hatta ve
hatta tüm günümü daha hala anlatmakla bitiremediğim yorgunluklarla geçirmiş
olmama rağmen benden güleryüz ve iltifat bekleyen eşim, öte yandan bitmez kelimesinin anlamını bana yeni
yeni öğreten ev işleri, yemekleri, diğer öte yandan yapmak istediğim, tutkuyla
bağlı olduğum en büyük eğlencem, hobim sevgili kurdelem varken, kendine bir öte yan açıveren umutlu ve mutlu
ev kadını arkadaşlarıyla haftanın iki günü yapılan kurrdele işi kursu.. e bakla
nihayet çıktı ağzımdan: boyumdan büyük iş açtım başıma, sanki ben kurdeleden
çok anlar, sanki kuralıyla katlar büzer, sanki kitabını yazmış gibi utanmadan
bir de dedim ki, ben boşum bayanlar, öğrenmek isteyene anlatırım! Ha ben miyim
diyen, biri haftanın ilk günü diğeri geri kalan bütün günü olmak üzere
arkadaşlarla kurdele çalışıyoruz, muhabbetine, çayına, kurdelerle oynamasına.. Gırgır şamata, öğrenen yok ha! Maksat
muhabbet.. Benimle beraber bebeği olup işe ara veren arkadaşların selamını
alıyorum, çok sıkıldık diyorlar, Allah aşkınıza azıcık da sıkılacak zaman ben
istiyorum, ben , ben kurdelelerin delisi, evinin yeni kedisi, külkedisi, iki pamuk prensin annesi…
Bir de bitmiş
bir bohça takımı, fotoğrafları çekilmediği için yayınlanamayan havlular, çektiğim
resimlerinden utandığım için yayınlamadığım üç beş kurdele işim daha var..
Biran önce çiçeklerimi oldukları gibi güzel gösteren makine icat edilmeli, ya
da bizim eve fotoğrafçılık kursu açılmalı, malum balkonda ışık kalmadı, mevsim
döndü..
çocuğun küçükken yıllar aynı anlattığın gibi geçiyor.bunalımlar,sıkıntılar içinde ama biz kadınlar sorun çözen,pratik ve sevgi dolu yüreklerimizle olayları en aza indiririz.sonraaa yıllar geçer bir de bakarsın ki saçlarda hafiften beyazlar ve yanında boyunu geçmiş evladın.herşey geçer yeter ki sağlık sorunları olmasın.yeni uğraşında başarılar dilerim.sevgilerimle
YanıtlaSilBu gün pek sıkıntılıyım,baktım sen de de sıkıntı var okudum...
YanıtlaSilhepsi geçsin şen ve esen olmanı diledim,ben sıkılmaya geri dönüyorum:)
verdiğiniz teselliler gerçekten işe yaradı biliyor musunuz? okuyunca biraz daha pozitif hissetmeye, geçeceğini düşünmeye başladım..
YanıtlaSilayhh bu resim olayı hakikaten büyük sorun.aynen ben de çantalarımı oldugu gibi gösterecek bi makine istiyorum:))ya da erol atar bize gelsin çeksin gitsin istiyorum:))bak yakın olsam ben de gelirdim kursa:)bohça takımı çok güzell çok emek belli.bence bu tempo sıkıntıdan yeğdir ,insan bir sıkıldı mı bir düşünmeye başladı mı nerede duracağı belli olmuyor.beden yorulsun kafa dinlensin diyorum ben:)çok selam güzelim.
YanıtlaSilbu takım gerçekten çok güzel olmuş eline emeğine sağlık canım
YanıtlaSil